Redakcja Tesla Polska 
Tesla pod Lupą: Czy Ambitne Plany Autonomicznej Jazdy Przekładają się na Wyniki?
Wiecie, czasem mam wrażenie, że ledwo skończymy dyskutować o jednym ambitnym planie Tesli, a już pojawia się nowy temat, rzucający światło na ich… no cóż, realistyczność. Tym razem w centrum uwagi znalazła się Tesla Motors, firma, którą znamy przede wszystkim z innowacji w dziedzinie pojazdów elektrycznych i tych naprawdę śmiałych planów dotyczących autonomicznej jazdy. Całe zamieszanie wywołała krytyka ze strony Johna Krafcika, byłego dyrektora generalnego Waymo – a więc kogoś, kto w temacie samojezdnych samochodów siedzi po uszy. Krafcik, odnosząc się do postępów Tesli w kwestii robotaxi, wyraził spory sceptycyzm, jeśli chodzi o ich dotychczasowe osiągnięcia, ale też ogólne wyniki finansowe firmy. To dało mi do myślenia.
Ambicje Robotaxi kontra Rzeczywistość
Ktoś, kto śledzi Teslę, wie, że robotaxi to nie jest nowa historia. To obietnica, która wisi w powietrzu od lat. Pamiętam, jak Elon Musk, CEO Tesli, zapowiadał prawdziwą rewolucję w transporcie miejskim – całe floty autonomicznych taksówek, czyli właśnie robotaxi. Wizja była taka, że właściciele Tesli będą mogli wynajmować swoje samochody jako w pełni autonomiczne taksówki, generując niezły dochód, kiedy sami ich akurat nie używają. Brzmi pięknie, prawda? John Krafcik jednak bez ogródek wskazuje na znaczącą rozbieżność między tymi zapowiedziami a rzeczywistym stanem rzeczy.
„Tesla nigdy nie konkurowała z Waymo – nigdy nie sprzedali przejazdu robotaxi publicznemu pasażerowi, ale sprzedali wiele samochodów” – stwierdził Krafcik w e-mailu do Business Insider. I to jest chyba sedno problemu, który John Krafcik pięknie ujął. Bo wiecie, to tak, jakby ktoś obiecywał latanie na Marsa, a tymczasem po prostu budował bardzo szybkie samochody. Owszem, imponujące, ale nie to, co było w oryginalnej obietnicy. Pomimo dekady obietnic i nieustannego rozwoju technologii Full Self-Driving (FSD) beta, Tesla po prostu nie uruchomiła komercyjnej usługi robotaxi dla szerokiej publiczności. Dla mnie to znacząca luka w ich strategii, zwłaszcza w kontekście firm takich jak Waymo, które, choć w ograniczonym zakresie, świadczą już takie usługi.
Wyzwania w Rozwoju Autonomicznej Jazdy
Komentarze Krafcika dobitnie podkreślają fundamentalne wyzwania związane z osiągnięciem pełnej autonomii. Cóż, nie trzeba być inżynierem, żeby rozumieć, że stworzenie samochodu, który jeździ sam, bezbłędnie i bezpiecznie, to nie bułka z masłem. To niezwykle złożony proces, który wymaga nie tylko zaawansowanego sprzętu i oprogramowania, ale także rygorystycznych testów, walidacji bezpieczeństwa i, co równie ważne, regulacji prawnych. Waymo, podobnie jak inni gracze w branży, stosuje podejście oparte na stopniowym wprowadzaniu usług w ściśle zdefiniowanych obszarach geograficznych. Dla mnie to brzmi rozsądnie – pozwala na bezpieczne gromadzenie danych i doskonalenie technologii.
Tesla natomiast obrała zupełnie inną drogę. Udostępnili technologię FSD w fazie beta tysiącom swoich klientów, traktując ich w pewnym sensie jako testerów. Zastanawiam się czasem, czy to podejście „tysięcy testerów” nie jest po prostu szybszym sposobem na… no właśnie, na co? Na szybkie zbieranie danych, to pewne. Ale czy na gotowy produkt, który od razu będzie mógł służyć jako taksówka dla każdego? Moim zdaniem to nie przekłada się na natychmiastowe uruchomienie globalnej usługi robotaxi, co było przecież kluczowe dla realizacji pierwotnych obietnic.
Implikacje dla Wyników Finansowych Tesli
Ale Krafcik poszedł dalej, i szczerze mówiąc, to chyba mnie nie zaskoczyło. Uderzył też w same wyniki finansowe Tesli. Chociaż nie podał wszystkich szczegółów tej krytyki, mogę domniemywać, że te niespełnione obietnice dotyczące autonomii mogą mieć pośredni wpływ na to, jak rynek postrzega wartość firmy. Wyobraźcie sobie inwestora, który wkłada pieniądze w firmę, licząc na te nowe, rewolucyjne usługi z robotaxi. A potem widzi, że to wciąż tylko… wizja. To musi być rozczarowujące.
Tesla w ostatnich kwartałach mierzyła się z wieloma wyzwaniami: rosnąca konkurencja na rynku pojazdów elektrycznych, presja cenowa, a także konieczność inwestowania w nowe technologie i moce produkcyjne. Brak komercyjnej usługi robotaxi oznacza, że jeden z kluczowych, długoterminowych czynników wzrostu, wielokrotnie podkreślany przez kierownictwo, pozostaje w sferze teorii. A to, niestety, może wpływać na wycenę akcji i ogólne nastroje inwestorów.
Konkurencyjny Krajobraz Branży Autonomicznej
Ta wypowiedź Krafcika to dla mnie jak taki rzut oka za kulisy tej branży. Widzimy dwie zupełnie różne filozofie działania. Waymo, które skupia się na budowaniu dedykowanej floty i świadczeniu usług przewozowych, weszło już na rynek komercyjny, choć w ograniczonej skali. Z kolei Tesla, integrując swoje zaawansowane systemy wspomagania kierowcy z pojazdami przeznaczonymi dla konsumentów, stawia na powszechność technologii.
„I chociaż Tesla ma nadzieję kiedyś konkurować z Waymo, całkowicie i kompletnie zawiedli w tym zakresie przez każdy z 10 lat, w których o tym mówili” – podsumował Krafcik, podkreślając fundamentalną różnicę w dotychczasowych wynikach obu firm w segmencie robotaxi. To jest brutalnie szczere i, moim zdaniem, celne.
Podsumowanie i Perspektywy na Przyszłość
Podsumowując, John Krafcik, mówiąc wprost, przypomniał nam o czymś, co wielu z nas już wie, ale może nie zawsze głośno o tym mówi: marzenia są piękne, ale rzeczywistość bywa brutalna. Tesla, owszem, zmieniła świat elektrycznych aut – i za to im chwała! To niezaprzeczalny sukces i są liderem w wielu obszarach innowacji. Ale te obietnice o robotaxi… cóż, wciąż czekamy, a one pozostają w sferze przyszłości. To napięcie między zapowiedziami a rzeczywistymi postępami będzie prawdopodobnie nadal wpływać na postrzeganie firmy i jej wyniki finansowe. I dopóki tych konkretnych dowodów na komercyjną skalę nie zobaczymy, to napięcie między wizją a stanem faktycznym będzie wciąż wisieć w powietrzu. I słusznie, moim zdaniem.
